
تو این دنیا که گناه بیداد می کنه دلای آدما رو زخمی و بیمار می کنه
سهم من از این گناه عاشقی بود دو چشم همیشه به راه و بارونی بود
خدا خودش دونه ی عشق و تو دلای ما کاشت از اولم فکر همه چیز و همه کس رو داشت
خدا پسندید عشقی رو که پاکه چون جنس دلای آدما ز خاکه
خدا می خواست که عاشقا پیش هم بمونن با همدیگه ز عشقشون ترانها بخونن
تعبیر آدما ز عشق کاملا غلط بود عشق بعضی از آدما واقعا هوس بود
اونقده عشقای دروغ زیاد شد که عشقای پاک بینشون تباه شد
عاشقای واقعی غمگین شدن عشقا دیگه عشقای رنگین شدن
حالا دیگه وقتشه تغییر بدیم عشقو به همون چیزی تعبیر بدیم
همون چیزی که خدا خواست یه عشق پاک و ساده و راست
نظرات شما عزیزان:
|