بیا بیاموزیم عشق را ز پروانه                                                                  

زان عاشق دل سوخته ی دیوانه

در کنار شمع در فراق یار آری سوخت

چشم های زیبایش را در هجر یار به در دوخت

آنی زفکر یار غافل نشد

تا لحظه ی آخر هم به دیدار یار نایل نشد

نه تنها علاقه اش به یار کم نشد

عشق او بی رنگ بی روح و سرد نشد 

بلکه بر عکس هر روز عاشق تر می شد

در خیال و رویای خود پر پر می شد

وفای معشوق کجا بود نمی دانم

خود را زچه کرده بود نهان نمی دانم

فقط دانم که پروانه عاشقانه مرد

از این دنیا فقط انتظار را با خود برد

نظرات شما عزیزان:

Majid

ساعت16:06---3 آبان 1389

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام
مطالبتون خیلی زیباست
من دنبال چند تا دوست نویسنده هستم تا با همکاری هم یه وبلاگ خوب و منسجم و پر طرفدار بسازیم خوشحال میشم اگه شما هم باشید
http://www.takpar.loxblog.com

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: